با نام و یاد خداوند بخشنده و مهربان
چو ایران نباشد تن من مباد
سلام خدمت همه اون کسانی که خودشون رو از نسل انقلاب و مدیون خون شهیدان میدانند .
اسم من ؟
شهرتم ؟
شهرم ؟
بله عزیزان هیچ کدوم از این حرفها و نصبت ها باعث نمی شود که ما جوون ها خودمون رو از هم جدا بدونیم و یا اینکه از خودمون رفع مسئولیت کنیم ،واقعیت امر در این است که ما همه مدیون خون شهیدان هستیم و باید هر طوری که شده از خودمون جرات نشون بدیم و کاری انجام بدیم که باعث شادی روح شهیدان و امام امت باشیم و البته این رو هم به یاد داشته باشیم این کلام امام رو زمانی که فرمودند که یاران من الان در گهواره ها هستند ، بله ما همون کوچولوهای توی گهوارها هستیم که حالا هر کدوم از ما برای خودمون خانم و آقایانی بزرگ هستیم و الان زمان اون رسیده که آستین ها رو بالا بزنیم و خودی نشون بدیم .
بله امروز وقت عمل است، روز غرور و همون روزی که امام یه زمانی آرزوی دیدنش رو داشت الان وقت اون رسیده که به مادرها و پدرانمون بگوییم که دیگر الان وقت لالایی نیست امروز زمان افتخارآفرینی است و بیایید تا به تمامی ملت ها این را اعلام کنیم که:
"کودکان ایرانی لالایی هایشان را شنیده اند و امروز بیدارند و آمده اند تا همه را از خواب غفلت بیدار کنند ،جوانانی از نسل کوروش و داریوش ،اینان فرزندان آرش و رستم اند اینان پیروان مولا علی و ادامه دهندگان راه خون شهیدان اینان فرزندان خمینی اند و آینده سازان فردای ایران ، ما یعنی ایران و ایران یعنی ما
وعده ما 22 خرداد
پدر آن تیشه که بر خاک تو زد ،دست اجل
تیشه ای بود که شد باعث ویرانی من
رفتی و روز من را تیره تر از شب کردی
بی تو در ظلمتم ای دیده نورانی من
بی تو ،اشک و غم و حسرت همه مهمان من اند
قدمی رنجه کن از مهر به مهمانی من
من یکی مرغ غزل خوان تو بودم چه فتاد
که دگر گوش ندادی به نوا خوانی من
گنج خود خواندی و رفتی و بگذاشتی ام
ای عجب بعد تو با کیست نگهبانی من ؟
تقدیم به روح پدرم و تمامی پدران حاضر در سرای باقی