پدرم چشمم به در ماند نیامدی
قلبم شکسته شد نیامدی
امشب زغم دیدنت ناله میزدم
عکست به من گفت که امروزهم نیامدی
با هر چه هست می خوانمت پدر
امشب که نه، دیشب هم نیامدی
آخر چه وقت رفتنت بود ای پدر؟
باور نمی کنم که رفتی ودیگر نیامدی
مادر شبی به من گفت رفته ای سفر
عمر سفر تمام شد باز هم نیامدی
دیشب به سنگ مزارت زجه میزدم
در خواب دیدم که به دیدارم آمدی
هر روز به شوق دیدنت بر سر مزار
فریاد میزنم که چرا بابا نیامدی؟
نزدیک به دو سال است رفته ای پدر
به من بگو که آخر ، چرا به خانه ات نیامدی.
تقدیم به پدر عزیزم
بابا احمد
پدر آن تیشه که بر خاک تو زد ،دست اجل
تیشه ای بود که شد باعث ویرانی من
رفتی و روز من را تیره تر از شب کردی
بی تو در ظلمتم ای دیده نورانی من
بی تو ،اشک و غم و حسرت همه مهمان من اند
قدمی رنجه کن از مهر به مهمانی من
من یکی مرغ غزل خوان تو بودم چه فتاد
که دگر گوش ندادی به نوا خوانی من
گنج خود خواندی و رفتی و بگذاشتی ام
ای عجب بعد تو با کیست نگهبانی من ؟
تقدیم به روح پدرم و تمامی پدران حاضر در سرای باقی
